sobota, 28 lutego 2009
Jubiler Zegarki
. (Księga Kamieni, Traktat II). Twierdzenie o rozpuszczaniu czy kruszeniu diamentu krwią kozła można znaleść jeszcze u autorów XVI w. , a nawet XVIII w. W polskich Sudetach spotykano kiedyś małże perłoródki, które także tworzyły niewielkie perły o niezbyt dużej wartości. Zawierały ogromne ilości ozdób głowy, naszyjników, kolczyków i amuletów w postaci figurek zwierząt wykonanych ze złota, srebra, kamieni szlachetnych. Odziedziczył go Andre de Belizal, wybitny radiesteta i genialny pionier badań nad falami form i on odkrył jego zadziwiające właściwości. De Balizal nie dotarł jednak do sedna jego tajemnicy, która zapewnia posiadaczowi pierścienia niewytłumaczalną nietykalność, chroniąc ją przed każdą niewidzialną agresją pochodzącą z zewnątrz. . Zaokrąglone broszki, w formie pierścieni ze szpilką przytrzymywały we właściwym miejscu ciężką odzież, były popularne w Irlandii i Szkocji. Kredytowaniem zakupionych wyrobów i niższymi cenami, stopniowo przyciągają do siebie zamożniejszą szlachtę polską i bogate mieszczaństwo. Zazwyczaj tworzy kryształy słupkowe wykształcone w postaci heksagonalnego słupa (o sześciobocznym przekroju), zakończonego ścianami romboedrów i podwójnych piramid. Wspomagają jasnowidzenie. Kamienie szlachetne i półszlachetne mają zastosowanie w litoterapii, czyli medycynie niekonwencjonalnej. -
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz